Κάθε φορά που ανακαλύπτουμε ένα ρητό που μιλά κατευθείαν στην ψυχή μας, είναι σαν να βρίσκουμε έναν κρυμμένο θησαυρό στην άμμο του χρόνου.
Χθες, επανέλαβα αυτή την εμπειρία διαβάζοντας για μια ακόμη φορά ένα ρητό που περιγράφει με απλότητα και βάθος την ανθρώπινη δύναμη και ανθεκτικότητα.
Η μεγαλύτερη δόξα στη ζωή δεν βρίσκεται στο να μην πέφτουμε ποτέ,
αλλά στο να σηκωνόμαστε κάθε φορά που πέφτουμε.
Κομφούκιος
Αυτή η ιδέα ξεκίνησε μια αναδρομή στη ζωή μου, φέρνοντας στην επιφάνεια στιγμές όπου η αντοχή μου δοκιμάστηκε, οι πτώσεις μου έγιναν μαθήματα και οι νίκες μου αποδείξεις της ανεξάντλητης ικανότητας του ανθρώπου για ανάκαμψη. Διάβασα χθες για μια ακόμα φορά αυτό το ρητό και αυτόματα ξεκίνησα μια αναδρομή στη ζωή μου.
Θυμήθηκα φορές που «έπεφτα» και αμέσως μετά σηκωνόμουνα, ξεσκονιζόμουνα και συνέχιζα με περισσή χαρά και επιμονή
Θυμήθηκα και φορές που «έπεφτα» και έμενα κάτω, βρίσκοντας δικαιολογίες για το τι μου έτυχε και ποιος και τί έφταιγαν για το πέσιμό μου. Και «έπεφτα» ακόμα πιο βαθιά.
Χθες το βράδυ χαμογέλαγα όπως τα σκεφτόμουν, αλλά όταν τα βίωνα δεν ήταν καθόλου αστεία.
Όπως όταν είχα πάρει το πρώτο μου μηχανάκι, ανέπτυξα σε μια βόλτα αρκετή ταχύτητα και σε μια στροφή, απλά δεν μπόρεσα να την πάρω και βρέθηκα μέσα σένα θάμνο.
Γέλασα, κοίταξα πόσο είχαμε γδαρθεί (πρώτα το μηχανάκι και μετά εμένα), το έβγαλα από τον θάμνο και συνέχισα
Αυτή η ανεκτίμητη μάθηση δεν περιορίστηκε μόνο σε φυσικές πτώσεις, αλλά επεκτάθηκε και σε πεδία όπου τα εμπόδια ήταν λιγότερο ορατά, αλλά εξίσου διδακτικά. Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά μαθήματα ήρθε κατά τη διάρκεια μιας από τις πρώτες μου προσπάθειες να μοιραστώ δημόσια τη σημασία της Προσωπικής Ανάπτυξης στη ζωή μου.
Όταν έκανα την πρώτη μου δημόσια ομιλία, σχετικά με την επίδραση της Προσωπικής Ανάπτυξης στην πορεία της ζωής μου, δεν την τελείωσα ποτέ, λόγω της έντονης συγκίνησης μου.
Στην αρχή ντράπηκα και ένοιωσα λίγος. Όταν, όμως είδα πόσο άγγιξε και επηρέασε τους ακροατές η ομιλία μου, ευχαριστήθηκα και βεβαίως συνεχίζω έως και σήμερα
Ναι δεν είναι καθόλου ωραίο όταν πέφτουμε.
Όλα φαίνονται μαύρα, άραχνα και αδιέξοδα.
Και όμως υπάρχουν οι λύσεις και οι βοήθειες.
Αρκεί να κοιτάξουμε προς τα πάνω, μέσα μας ή γύρω μας και να πούμε με ειλικρίνεια: «Έπεσα. Χρειάζομαι βοήθεια»
Και αυτή θα έρθει.
Ενθυμούμενος αυτές τις στιγμές, αναγνωρίζω πόσο έχουν σχηματίσει τον άνθρωπο που είμαι σήμερα. Κάθε ‘πτώση’ και η επακόλουθη ‘άνοδος’ με έκαναν πιο δυνατό, πιο συνειδητοποιημένο και, το σημαντικότερο, πιο ευγνώμονα για τη διαδρομή μου.
Η ζωή, με τις ανηφόρες και τις κατηφόρες της, είναι μια συνεχής πρόκληση ανακάλυψης και ανάπτυξης!
Εσύ, θυμάσαι κάποια φορά που ‘έπεσες’ και πώς κατάφερες να σηκωθείς;
Πώς αυτές οι στιγμές σε έχουν βοηθήσει να εξελιχθείς;
Η ιστορία σου μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για κάποιον άλλον που διαβάζει αυτή την ανάρτηση.
Θέλεις να δημιουργήσουμε μαζί έναν χώρο ανοιχτού διαλόγου και αλληλοστήριξης;
Μπορείς να γράψεις την δική σου εμπειρία, στα ακόλουθα posts
Instagram: https://www.instagram.com/p/C5kbwqzti6J/
Facebook: https://www.facebook.com/photo/?fbid=293319477193656
Αν θέλεις και εσύ να εφαμόσεις τα 5Ps στην επιχείρησή σου,
εδώ είμαι να το συζητήσουμε και τα φτιάξουμε!
